ابتدا امر خوب است نظر یکی از مترجمان کتاب، جناب رضا رضایی را دربارۀ جین آستین بدانیم: «اگر به دنیای ادبیات انگلیسی‌زبان نگاهی بیندازیم، درمی‌یابیم که بعد از شکسپیر، بیشترین نقد و بررسی روی آثار جین آستن صورت گرفته است. علاوه بر این، آثار او، هم توانسته‌اند که نظر منتقدان را به خود جلب کنند و هم مخاطبان عام را به‌سوی خود جذب کرده‌اند. حالا دویست سالی از نوشتن این کتاب‌ها گذشته است اما این آثار هنوز هم در سراسر جهان، خواننده دارند.»
اگر لقب مادر عالم رمان‌نویسی را به جین آستین تقدیم کنیم، بیراهه نرفتیم. او، به‌عنوان هفتمین فرزند یک کشیش، 25 آذر 1154 در جنوب شرقی انگلستان به دنیا آمد. پدرش را در حوالی سی‌سالگی از دست داد. همراه مادرش به نقاط زیادی نقل‌مکان نمود و درنهایت خودش نیز در یازدهم خرداد 1196 دار فانی را وداع گفت و نکته جالب توجۀ زندگی‌اش این است که هیچ‌گاه ازدواج نکرد.
او در مقطعی که ژانر رمانتیک جهان را بلعیده بود در یک عملیات هنجارشکنانه به رمان‌هایش رنگ‌وبوی رئالیسم و واقع‌گرایی داد. البته اگر اطراف آثارش تا این میزان هیاهو وجود دارد، فقط به علت سنت‌شکنی و رئال نویسی نیست، بلکه دقت‌ها و وسواس‌های مؤلف هم تأثیر بسزایی در کیفیت آثار داشته‌اند. اما آثار آستین که امروز مثل نقل‌ونبات همه‌جا ریخته است، درگذشته بارها تیغ رد شدن را بر پیکرۀ خود حس می‌نموده و سر آخر نیز بدون ذکر اسم نویسنده روانۀ بازار می‌شده.
اما کتاب…
«غرور و تعصب» راوی احوالات خانواده بنت، خاصه دو دختر بزرگشان بانام‌های جین و الیزابت است. این خانوادۀ پرثمر پنج فرزند دارد و مادر همواره در این دل‌شوره است که اگر یک‌وقت شوهرش به‌سوی دار باقی شتافت، خودش و بچه‌هایش چه خاکی بر سرشان کنند. بعدازاین دل‌شوره، اولین دغدغه‌اش این است که تا دیر نشده و بوی ترشی خانواده را نگرفته، دخترانش را راهی خانۀ بخت کند و البته این تعجیل بیش‌ازحد گاهی خرابی‌هایی به بار می‌آورد. در همین اوضاع‌واحوال، در یک مهمانی، جین با یک مرد ثروتمند و خوش‌اخلاق و الیزابت نیز با فردی پولدار اما مغرور آشنا می‌شوند و طبق معمول همین آشنایی سرآغاز ماجراهای کتاب می‌گردد.
آغاز این عشق اما به‌جای دعای خیر، موجی از قضاوت‌ها را همراه خودش می‌آورد. دراین‌بین روابط عاشقانه گاهی تار می‌شوند و دوباره جان می‌گیرند و همین فرازوفرودها بدنۀ این اثر ادبی را شکل می‌دهند.
در باب ترجمه، از کتاب استقبال خوبی به‌عمل‌آمده؛ اولین ترجمه را شمس الملوک مصاحب در سال 1336 به نام خودش ثبت نموده و همچنین عنوان کتاب نیز از همین ترجمه، به پر شال اثر گره خورده. رضارضایی و کیوان عبیدی و … نیز «غرور تعصب» را زیر قلم ترجمۀ خودشان برده‌اند.
